Σε αυτό το συμπέρασμα έχει καταλήξει τα τελευταία χρόνια η επιστημονική έρευνα, αναζητώντας τις συνέπειες της περιβαλλοντικής ρύπανσης στη δημόσια υγεία.
Ωστόσο οι επιδημιολογικές μελέτες είναι λιγοστές, ενώ συχνά δέχονται πολεμική, εξαιτίας των σημαντικών οικονομικών συμφερόντων που συνδέονται με τη βιομηχανία.
«Μέχρι πρότινος, η βασική θεωρία ήταν ότι το εξασθενές χρώμιο είναι καρκινογόνο μόνο μέσω της εισπνοής», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Κώστας Μακρής, επίκουρος καθηγητής στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Harvard και στο Διεθνές Κυπριακό Ινστιτούτο για την Περιβαλλοντική και Δημόσια Υγεία, και μέλος της ομάδας που πραγματοποίησε την επιδημιολογική μελέτη. «Τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο του Εθνικού Προγράμματος Τοξικολογίας, πραγματοποιήθηκαν πειράματα σε ποντίκια, από τα οποία αποδείχθηκε ότι το εξασθενές χρώμιο είναι καρκινογόνο ύστερα από μακροπρόθεσμη πόση».
Ελάχιστες είναι ωστόσο οι επιδημιολογικές μελέτες επάνω στο θέμα. «Η πρώτη μελέτη έγινε στην Κίνα, σε βιομηχανική περιοχή με μεγάλο πληθυσμό. Οπως συμπέρανε, η κατάποση νερού με εξασθενές χρώμιο σχετιζόταν με αύξηση στα περιστατικά καρκίνου του στομάχου και του πνεύμονα. Λίγο καιρό μετά, αμερικανική έρευνα ήρθε να αναιρέσει τα ευρήματα των Κινέζων.
Ωστόσο, όπως αποκαλύφθηκε, πίσω από την έρευνα βρισκόταν εταιρεία που είχε σχέση με το εξασθενές χρώμιο και η έρευνα αποσύρθηκε».
Ακόμα και στη γνωστή στους περισσότερους, λόγω της κινηματογραφικής ταινίας, υπόθεσης της Εριν Μπρόκοβιτς στο Χίνκλεϊ της Καλιφόρνιας, δεν είχε γίνει επιδημιολογική μελέτη. «Τα δικαστήρια επιδίκασαν μισό δισ. δολάρια αποζημιώσεων σε κατοίκους της περιοχής που έπιναν νερό μολυσμένο με εξασθενές χρώμιο, με ευθύνη της τοπικής εταιρείας παραγωγής ηλεκτρισμού. Ωστόσο επιδημιολογική έρευνα δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί γιατί οι περισσότεροι κάτοικοι είχαν εγκαταλείψει την περιοχή».
Η επιδημιολογική έρευνα στα Οινόφυτα θα παρουσιαστεί στο συνέδριο της Παγκόσμιας Εταιρείας Περιβαλλοντικής Επιδημιολογίας στη Σεούλ.
Οι υποψίες για πιθανή σύνδεση του εξασθενούς χρωμίου με την εμφάνιση καρκίνου στον άνθρωπο, επιβεβαιώνονται σύμφωνα με τα αποτελέσματα επιδημιολογικής έρευνας που δόθηκαν στη δημοσιότητα! Συγκεκριμένα, τα πρώτα στοιχεία καταδεικνύουν αυξημένη θνησιμότητα στους κατοίκους των Οινοφύτων, η οποία για την περίοδο 1999-2009 ήταν κατά 14% υψηλότερη από εκείνη των κατοίκων της υπόλοιπης Βοιωτίας.
Υπεύθυνη της έρευνας είναι η καθηγήτρια επιδημιολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών κα Αθηνά Λινού, ενώ η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Κέντρο Ελέγχου Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ). Στη μελέτη συμμετείχαν 5.842 άτομα, που ήταν δημότες και μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής, την περίοδο 1999-2009.
Το πρώτο μέρος της μελέτης έδειξε αυξημένη θνησιμότητα από καρκίνο του ήπατος, των νεφρών, της ουροδόχου κύστεως και του πνεύμονα. Στη διάρκεια των 11 ετών, καταγράφηκαν 474 θάνατοι, από τους οποίους 118 οφείλονταν σε καρκίνο. "Είναι πιθανό να ευθύνεται το μολυσμένο με χρώμιο νερό της περιοχής, αλλά χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση", δηλώνουν οι επιστήμονες.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το πρόβλημα μπορεί να οφείλεται στο μολυσμένο με χρώμιο νερό της περιοχής, ενώ δεν αποκλείεται η επίδραση και άλλων παραγόντων όπως το κάπνισμα και οι επαγγελματικές εκθέσεις, αλλά και η μόλυνση της ατμόσφαιρας. Η Δημοτική αρχή πάντως διευκρινίζει ότι το νερό αυτό δεν χρησιμοποιείται πλέον από τους κατοίκους των Οινοφύτων αφού πρόσφατα ξεκίνησε η υδροδότηση από τον Μόρνο.
Η υπεύθυνη της έρευνας, καθηγήτρια Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κυρία Αθηνά Λινού, είναι σαφής: " Για την ώρα αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι το να ζεις στη συγκεκριμένη περιοχή αυξάνει τον κίνδυνο να πεθάνεις από καρκίνο! Από εκεί και πέρα θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε ότι πιθανή αιτία των αυξήσεων στους συγκεκριμένους καρκίνους στον άνθρωπο, είναι η επί μακρόν παρουσία του εξασθενούς χρωμίου στο νερό των Οινοφύτων!"
Ωστόσο παραδέχεται πως χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση του θέματος αφού δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο εκτός από το εξασθενές χρώμιο νά έχουν συμβάλλει και άλλοι ρυπαντές στο νερό.
Η μελέτη θα παρουσιαστεί αναλυτικά στο συνέδριο της Παγκόσμιας Εταιρείας Περιβαλλοντικής Επιδημιολογίας στη Σεούλ, ενώ θα συνεχιστεί μετά το 2010 σε κοντινές περιοχές των Οινοφύτων ή περιοχές με παρόμοιες μορφές ρύπανσης.
Ενα έγκλημα διαρκείας!
Το πρόβλημα με το νερό στα Οινόφυτα, κάθε άλλο παρά καινούριο είναι. Εδώ και χρόνια οι κάτοικοι φωνάζουν, τα ΜΜΕ καταγγέλουν και οι υπεύθυνοι.... εγκληματούν κατ΄εξακολούθηση! Ενδεικτικά αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο με ημερομηνία 10 Αυγούστου 2007, στο οποίο η "Ελευθεροτυπία" παρουσιάζει το διαχρονικό έγκλημα! Ενα έγκλημα που με την πρόσφατη επιδημιολογική μελέτη αποκτά και ...σφραγίδα Πανεπιστημίου!
" ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ εδώ και 7 χρόνια οι κάτοικοι- Νερό - δηλητήριο για 30.000 στα Οινόφυτα Του ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ
Σε πειραματόζωα για την αντοχή του ανθρώπου σε τοξικές ουσίες είχαν μετατραπεί εδώ και τουλάχιστον επτά χρόνια οι 30.000 κάτοικοι και εργαζόμενοι που υδρεύονται από το Δήμο Οινοφύτων.
Το χρώμα καφεκόκκινο εδώ και χρόνια. Το χρώμιο καρκινογόνο, αλλά έως τώρα δεν το μετρούσαν... Κανείς όμως δεν αποκλείει το ενδεχόμενο το ίδιο να συμβαίνει και με χιλιάδες πολίτες σε όλη την Ελλάδα που καταναλώνουν τρόφιμα και άλλα προϊόντα τα οποία παράγονται εδώ...
Ο Δήμος Οινοφύτων εμφανίζεται να ζητεί ύδρευση από την ΕΥΔΑΠ από το 2000, λέγοντας ότι το «πόσιμο» νερό είναι επικίνδυνο. Εκτοτε, όμως, κυβερνήσεις αλλά και τοπικές αρχές όχι μόνο δεν κατάφεραν να βρουν λύση αλλά ούτε καν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν μια χημική ανάλυση που θα αναδείκνυε το πρόβλημα.
Το εξασθενές χρώμιο, ουσία στην οποία αποδίδονται καρκινογενέσεις, μετρήθηκε για πρώτη φορά μόλις πριν από επτά μέρες. Στις 3 Αυγούστου 2007, η Χημική Υπηρεσία Λιβαδειάς εντόπισε το εξασθενές χρώμιο σε ποσότητα έως και 50 μικρογραμμαρίων ανά λίτρο, ενώ έπρεπε να είναι μηδέν!
Προηγούμενες αναλύσεις μετρούσαν μόνο το τρισθενές χρώμιο το οποίο επιτρέπεται να υπάρχει μέχρι τα 50 μικρογραμμάρια. Αυτό, βέβαια, διόλου δεν καθησύχαζε τους πολίτες της περιοχής."
Ποιός θα δώσει απαντήσεις;
Και τώρα που μία ακόμη "θεωρία συνωμοσίας" αποδεικνύεται τραγικά αληθινή, ��οιός θα δώσει απαντήσεις; Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά και ζωτικής σημασίας: σε ποιές περιοχές της Ελλάδας συμβαίνει κάτι ανάλογο; Ποιοί μολύνουν το νερό; Ποιοί -και υπό ποιές συνθήκες- τους το επιτρέπουν; Πόσοι άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, πόσοι έχουν προσβληθεί από καρκίνο και πόσοι θα προσβληθουν στο μέλλον εξ αιτίας του εξασθενούς χρωμίου στο νερό; Τι συμβαίνει με τα προϊόντα που ενδεχομένως ποτίζονται από το μολυσμένο νερό και φτάνουν στο πιάτο μας; Σε ποια προϊόντα που κυκλοφορούν στο εμπόριο έχει ήδη χρησιμοποιηθεί το συγκεκριμένο νερό; Θα μάθουμε άραγε ποτέ;
